Reklama praktyki lekarskiej w 2016 r.

Obowiązująca od 1 lipca 2011 roku ustawa o działalności leczniczej reguluje kwestie związane z reklamą zarówno podmiotów leczniczych, jak i praktyk zawodowych.
Art. 14 ww. ustawy wprowadza dwie podstawowe zasady:

a ) określa zakaz dotyczący reklamy podmiotów leczniczych,

b ) wprowadza obowiązek informowania o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych, podkreślając, że treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy.

Regulacja taka pozwalała zarazem na łatwe określenie sytuacji, w której w wyniku przekroczenia formy i treści tych informacji mamy do czynienia z reklamą świadczeń zdrowotnych przez lekarzy wykonujących indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską oraz grupową praktykę lekarską¹

Poruszając temat reklamy należy również sięgnąć do Kodeksu Etyki Lekarskiej, który w art. 63 wyraźnie stanowi, że lekarz powinien tworzyć swoją zawodową opinię w oparciu o wyniki swojej pracy, dlatego wszelkie reklamowanie się jest zabronione, zaś ustęp 2 tego samego artykułu stanowi, że lekarz nie powinien używać swojego imienia i nazwiska dla celów komercyjnych.

Reklama praktyki lekarskiej - podstawowe problemy

Podstawowym problemem jest fakt, że w ustawie o działalności leczniczej brak jest definicji reklamy, jak i delegacji ustawowej do uregulowania tej kwestii aktem podustawowym. W związku z brakiem takiej definicji, niejednokrotnie trudność może sprawiać stwierdzenie czy mamy do czynienia z informacją o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych, czy też z ich reklamą. W celu ustalenia pewnych zasad interpretacyjnych należałoby się odwołać do kilku innych takich definicji.

Przede wszystkim w doktrynie podnosi się, iż z reklamą świadczeń opieki zdrowotnej będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy przekazywane informacje o świadczeniach zdrowotnych będą zawierały próby nakłonienia potencjalnego pacjenta - konsumenta do skorzystania z tych świadczeń poprzez informowanie o promocjach, zniżkach, wszelkiego rodzaju rabatach, czy też programach lojalnościowych, a także informowaniu, iż z usług danego podmiotu skorzystały inne osoby, w szczególności znane szerokiej opinii publicznej.²

Oprócz powyższej definicji pomocna w interpretacji może być przykładowo ustawa o prawie farmaceutycznym, która jako element reklamy wskazuje informacje zawierającą zachętę. Z innych definicji z kolei wynika że reklamą jest działanie generujące pacjentów.

Reklama praktyki lekarskiej - próba definicji

Definicję reklamy – co prawda niewiążącą na gruncie prawa powszechnie obowiązującego – znajdziemy również w opinii prawnej Zespołu Radców Prawnych Naczelnej Izby Lekarskiej z dnia 6 marca 2013 roku w przedmiocie ograniczeń reklamy i informowania o zakresie i rodzaju udzielanych w praktyce lekarskiej świadczeń lekarskich. NRL zdefiniowała reklamę następująco: „reklamą jest informowanie ludzi o świadczeniach i usługach, podkreślanie ich zalet tak, aby ludzie chcieli za nie zapłacić”. ³

Warto również wskazać jakie dokładnie informacje są powszechnie uznawane jako możliwe do podania przez podmioty lecznicze. W tym celu sięgnąć należy do uchwały Naczelnej Rady Lekarskiej numer 29/11/VI z dnia 16 grudnia 2011 roku w sprawie szczegółowych zasad podawania do publicznej wiadomości informacji o udzielaniu przez lekarzy i lekarzy dentystów świadczeń zdrowotnych określa zakres danych, który może być podawany przez lekarzy następująco:

1. tytuł zawodowy,

2. imię i nazwisko,

3. miejsce, dni i godziny przyjęć,

4. rodzaj wykonywanej praktyki zawodowej,

5. stopień naukowy,

6. tytuł naukowy,

7. specjalizacje,

8. umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych,

9. szczególne uprawnienia,

10. numer telefonu,

11. określenie cen i sposobu płatności w przypadku przekazywania tych informacji poprzez zamieszczanie ich na stronie internetowej praktyki zawodowej lub poprzez specjalne telefony informacyjne.⁴

Podczas szkoleń prowadzonych przez Kancelarię Domański Zakrzewski Palinka Sp.k. zastanawiamy się wspólnie nad różnymi rodzajami akcji promocyjnych, realizowanymi przez lekarzy bądź podmioty lecznicze, przykładowo poprzez takie środki masowego przekazu jak Google AdWords, prasa, portale społecznościowe i inne. Omówimy również zagadnienie odpowiedzialności za naruszenie ustawy o działalności leczniczej czy Kodeksu Etyki Lekarskiej.

Serdecznie zapraszamy!

Piotr Najbuk i Jan Piechocki

Piotr Najbuk (Kancelaria DZP) - specjalizuje się w doradztwie dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Zajmuje się także doradztwem dla firm farmaceutycznych, prawem żywnościowym oraz doradztwem w zakresie prawa konstytucyjnego. Obok wykształcenia prawniczego i ekonomicznego, posiada wykształcenie medyczne - jest absolwentem I Wydziału Lekarskiego WUM.

Jan Pachocki (Kancelaria DZP) - zajmuje się doradztwem prawnym dla firm farmaceutycznych, aptek oraz podmiotów wykonujących działalność leczniczą, ze szczególnym uwzględnieniem stosunków z NFZ, odpowiedzialności lekarzy oraz informatyzacją służby zdrowia. Aktywnie uczestniczy w projekcie Telemedycznej Grupy Roboczej.

Chcesz wiedzieć jak skutecznie zaistnieć w social mediach? Pobierz e-book "Komunikacja z pacjentem w social mediach"