Spis treści:

• Wypalenie w sektorze ochrony zdrowia: fakt, którego nie należy lekceważyć
• Analiza danych: kto najrzadziej prosi o pomoc?
• "E-zdrowie": jak cyfryzacja może pomóc złagodzić stres?
• Obalanie błędnych przekonań na temat stresu związanego z pracą w ochronie zdrowia

Wypalenie w sektorze ochrony zdrowia: fakt, którego nie należy lekceważyć

W sektorze zdrowia, a w szczególności w wyniku problemów, z jakimi borykało się wielu specjalistów podczas i po Covid-19, coraz większy nacisk kładzie się na zdrowie psychiczne. Podejmowane są inicjatywy mające na celu zmniejszenie ryzyka wypalenia zawodowego wśród lekarzy i poprawę samopoczucia pracowników ochrony zdrowia poprzez terapie psychologiczne i punkty wsparcia psychologicznego.

W Polsce Fundacja "Nie widać po mnie" przeprowadziła badania ankietowe, z których wynika, że z problemem zmaga się w Polsce ponad 50% przedstawicieli grup zawodowych sektora ochrony zdrowia. 

Oprócz ogólnych środków sugerowanych w celu zapobiegania lub zmniejszania wyczerpania nerwowego indywidualnie, takich jak ćwiczenia, zbilansowana dieta, wsparcie rodziny i utrzymywanie dobrego rytmu snu, istnieje również wiele rozwiązań organizacyjnych. Obejmują one:

• terapie indywidualne,
• grupy wsparcia,
• wsparcie psychologiczne w instytucjach wysokiego stresu – w niektórych miejscach pracy (np. w szpitalach, służbach mundurowych) istnieją zespoły lub osoby odpowiedzialne za pomoc psychologiczną.

Analiza danych: kto najrzadziej prosi o pomoc?

Szacuje się, że około jeden na trzech specjalistów cierpi lub cierpiał z powodu wyczerpania nerwowego w trakcie swojej kariery zawodowej. Może to oczywiście nie tylko zagrozić dobremu samopoczuciu specjalisty, ale także wpłynąć na jakość jego pracy, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia dobrej opieki zdrowotnej zarówno pacjentów, jak i jego samego.

Kilka badań przeprowadzonych w ostatnich latach potwierdza znaczenie leczenia zdrowia psychicznego pracowników ochrony zdrowia. W rzeczywistości badanie dotyczące stresu i wypalenia zawodowego w tym sektorze przeprowadzone przez AMA (American Medical Association) wykazało, że chociaż są specjaliści, którzy chcą szukać pomocy, znaczna część tego nie robi, a odsetek ten znacznie wzrósł wraz z nadejściem pandemii.

Według badań tylko 27% osób cierpiących na wyczerpanie nerwowe zwraca się po pomoc do psychiatry lub psychoterapeuty. Co więcej, wśród grup najbardziej skłonnych do szukania wsparcia znajdują się specjaliści z dziedziny psychiatrii, zdrowia publicznego, ginekologii czy pediatrii. (1)

Z kolei lekarze najrzadziej sięgający po pomoc pochodzą z dyscyplin takich jak chirurgia ogólna, reumatologia, urologia, alergologia i nefrologia.

Wypalenie zawodowe i stres: dlaczego lekarze nie proszą o pomoc?

Co stoi za niechęcią lekarzy do szukania pomocy psychologicznej? Podczas badania powodów, dla których lekarze nie szukają pomocy, najczęstsze odpowiedzi odnoszą się do nasilenia doświadczanego cierpienia psychicznego. W rzeczywistości połowa specjalistów uważa, że ich objawy nie są na tyle poważne, by wymagać leczenia lub że mogą poradzić sobie z problemem bez profesjonalnej interwencji.

Inne istotne powody są związane z ilością pracy, która obciąża sektor opieki zdrowotnej: zgodnie z badaniami AMA (American Medical Association) cytowanymi wcześniej, ponad 39% respondentów stwierdziło, że są przytłoczeni zobowiązaniami zawodowymi.

Jednakże, obecnie widzimy rosnącą liczbę pracowników ochrony zdrowia zachęcających swoich pacjentów do szukania wsparcia psychologicznego w celu radzenia sobie z lękiem, depresją i wszelkiego rodzaju cierpieniem psychicznym.

"E-zdrowie": jak cyfryzacja może pomóc złagodzić stres?

Dzisiejsza medycyna w wersji cyfrowej pozwala nie tylko na lepsze zarządzanie pracą, ale także na redukcję stresu. Lepsza organizacja kalendarza, połączeń, wiadomości i wizyt w rzeczywistości znacznie łagodzi objawy wypalenia zawodowego. 

Dzięki aplikacjom do zarządzania gabinetami i placówkami można zmniejszyć i zoptymalizować obciążenie pracą. ZnanyLekarz wychodzi na przeciw tym oczekiwaniom i pomaga w codziennych zadaniach m.in.:

• Zmniejsza liczbę połączeń przychodzących i odciąża rejestrację, dzięki dostępnym kalendarzom online na profilach specjalistów i placówek.
• Eliminuje lub ogranicza w jak największym stopniu nieobecności pacjentów i opóźnień pacjentów, dzięki automatycznym przypomnieniom przed wizytami i rozwiązaniom takim jak przedpłaty za wizyty.
• Zapewnia wygodę i łatwość w obsłudze dzięki zarządzaniu kalendarzem wizyt i pacjentami w jednym miejscu, za pomocą kilku kliknięć.
• Daje możliwość oferowania pacjentom konsultacji online, przez telefon lub wideokonsultacje, unikając zatłoczonych poczekalni i ułatwiając dostęp pacjentom, którzy mogą potrzebować jedynie opinii medycznej, która nie wymaga osobistej wizyty.
• Tworzy narzędzia sztucznej inteligencji, które znacznie usprawniają przebieg wizyty, jak np. Noa Notes, czyli asystent, który sam przygotowuje podsumowanie z każdej wizyty przysłuchując się rozmowie pacjenta z lekarzem.

A to tylko niektóre z korzyści, jakie medycyna cyfrowa może zaoferować pracownikowi ochrony zdrowia, aby pomóc mu w lepszej organizacji pracy i zmniejszyć codzienny stres.

Dzięki odpowiednim narzędziom medycyny cyfrowej możliwe jest również zdalne rezerwowanie sesji terapeutycznych w celu uzyskania wsparcia w zaciszu własnego domu. Jest to oczywiście korzyść zarówno dla pacjenta, jak i dla specjalisty pod względem komfortu, oszczędności czasu i zarządzania stresem w pracy.

Obalanie błędnych przekonań na temat stresu związanego z pracą w ochronie zdrowia

Chociaż poczyniono znaczne postępy w walce z uprzedzeniami wobec problemów ze zdrowiem psychicznym, nadal istnieje potrzeba pójścia o krok dalej w przełamywaniu tabu wokół stresu zawodowego wśród lekarzy, pielęgniarek i innych pracowników ochrony zdrowia.

Zaleceniem jest oczywiście stawienie czoła wyzwaniom związanym z kryzysem zdrowotnym i sprawienie, by wszystkie gałęzie medycyny, te, które leczą ciało i umysł, współpracowały ze sobą, jednocześnie zachęcając lekarzy i specjalistów do szukania profesjonalnej pomocy, aby móc spokojnie podchodzić do swojej pracy.

Odbija się to nie tylko na zdrowiu psychicznym pracownika ochrony zdrowia, ale także na jakości oferowanej pracy. Dzięki odpowiedniemu wsparciu lekarze i specjaliści mogą na nowo odnaleźć poczucie przynależności i motywację – zarówno w miejscu pracy, jak i w relacjach z kolegami, pacjentami oraz własną rodziną.

Zadbaj o siebie, by móc dbać o innych

Zdrowie psychiczne pracowników ochrony zdrowia jest równie ważne jak zdrowie ich pacjentów – i zasługuje na taką samą troskę, uwagę oraz wsparcie. Pomagając innym, nie można zapominać o sobie. Wypalenie zawodowe to nie oznaka słabości, lecz sygnał, że trzeba się zatrzymać i zadbać o własne potrzeby. Nie bójmy się szukać pomocy – korzystanie ze wsparcia psychologicznego to wyraz odwagi i odpowiedzialności. Tylko silny i zaopiekowany specjalista może dawać siłę innym.

(1) Ordine Medici di Forli Cesena, COVID-19: Impact on the Mental Health of Doctors and Healthcare Workers